- مدیر سایت |
- 1469 بازدید
- زمان برای مطالعه : 5 دقیقه
تلویزیون پلاسما چه نوع تلویزیونی است؟چرا تولید آن متوقف شد؟
این که این روزها کمتر نام تلویزیون‌های پلاسما به گوش ما می خورد دلیل واضحی دارد: دیگر کسی آنها را تولید نمی کند. با این حال تلویزیون پلاسما به عنوان یک فناوری، زمانی بالاترین کیفیت تصویر را ارائه می داد، اما حالا این تلویزیون ها کجا هستند؟. اما با سخن گفتن از تلویزیون های پلاسما چه چیزی به ذهن شما می رسد ؟ این فناوری که وجود صفحه نمایش‌های تخت را به واقعیتی روزمره در زندگی ما تبدیل کرد، در آغاز از آزمایشگاهی ساده سر برآورد. ظرفیتی که طی یک پروژه دانشگاهی برای ساخت نمایشگرِ کامپیوترهای آموزشی به وجود آمد، توسط تولید کنند گان تلویزیون ها به عنوان راه حلی واقع گرایانه برای رهایی از دشواری ساخت تلویزیون های دارای لامپ پرتوی کاتودی شناخته شد.
نمایشگر پلاسما از میلیون‌ها سلول تشکیل شده است که با گاز پر شده‌اند و به شکل مرتب بین دو سطح شیشه ای قرار گرفته اند. وقتی جریان برق به آنها وارد می‌شود سلول‌ها یا همان پیکسل‌ها روشن می‌شوند و به تصاویر شکل می دهند. گاز شارژ شده با الکتریسیته آن چیزی است که پلاسما نامیده می‌شود و از همین رو این نمایشگرها نمایشگر پلاسما خوانده می‌شوند.
تلویزیون های مدل لامپ پرتوی کاتودی دارای لوله‌ای هستند که اندازه نمایشگرها را تعیین می‌کند. فناوری پلاسما و کارکرد میلیون‌ها سلول در آن اجازه داد که اندازه نمایشگرها بزرگتر شود در حالی که می شد آنها را باریک تر ساخت، بسیار باریک تر از مدل‌های معمول لامپ پرتوی کاتدی. به علاوه وضوح و جدیدتر بودن در نمایشگرهای پلاسما از لحاظ کیفیت تصویری به بمراتب بالاتر در این تلویزیون‌ها منتهی شد. برای درک جادوی پلاسما و اینکه چگونه قلب ها و اتاق های نشیمن را به تسخیر خود درآورد باید به ماورای ظاهر دلربای این نمایشگر نگریست و کمی در فناوری پسِ آن عمیق ترشد.
تلویزیون‌های پلاسما چگونه کار می کنند؟
تلویزیون پلاسما مانند لامپ نئون عمل می‌کند. این لامپ بر پایه فناوری تابشی ساخته شده است که از پلاسما برای تحریک فسفر برای انتشار نور استفاده می‌کند. متخصصین در شرکت جهانی در تجزیه و تحلیل اکوسیستم فناوری، می‌گویند: «شیشه آن -برخلاف شیشه ال سی دی - با شیشه پنجره قابل مقایسه است. شبکه های عمودی و افقی و آرایه فسفر در آن هستند. اتصال بین این دو اسکن می شود، الکتریسیته در آن شلیک می شود و باعث درخشش فسفر می شود». «قسمت فسفر شبیه به لامپ‌های پرتوی کاتدی است در حالی که پلاسما تشعشع درخشانی است مانند لامپ نئون». با این حال پیدایش این فناوری هیچ ارتباطی با صنعت سرگرمی نداشت. مهندسین برق و الکترونیک می گویند .
پلاسما در ابتدا برای تحقیق و بررسی کامپیوترها در زمینه آموزش و تحصیل ساخته شد و پنل نمایشی آن طراحی شد . این فناوری به سرعت و در مدت زمانی بسیار کوتاه به معنای واقعی کلمه از ظروف شیشه ای آزمایشگاه به بهترین صفحه نمایش تلویزیون تبدیل شد.
ساخت تلویزیون‌های پلاسما
با این حال، مانند هر کالای فناورانه‌ای که در جستجوی بازارمصرفی برای خود است، در این فناوری هم دوره تولید کم حجم و پرهزینه بود. فوجیتسو با ساخت صفحه نمایش‌های ۴۲ اینچی اولین کارخانه‌ای بود که تصمیم گرفت به دریای تولید انبوه پلاسما شیرجه بزند.. فیلیپس و پایونیر نیز همین مسیر را پیمودند و تولید کنندگان دیگر نیز آرام آرام یکی پس از دیگری به صحنه آمدند. تولید کنندگان معتقد هستند: «پیشگامان این عرصه فوجیتسو و پاناسونیک بودند اما پایونیر، سامسونگ، ال جی و چونگوا همگی نمایشگر تولید می‌کردند». «اغلب نشان های تجاری، پلاسما را در میان تولیدات خود جای دادند. یادآوری این نکته مهم است که در اوائل دهة ۲۰۰۰ میلادی نمایشگرهای مدل ۴۲ اینچی در میان صفحه نمایش‌های بزرگ پیشرو بودند و نگرانی عمده‌ای که وجود داشت این بود که آیا ال سی دی های ۴۲ اینچی به لحاظ اقتصادی به صرفه هستند.؟ سونی و شارپ حتی روی فناوری های ترکیبی همچون نمایشگرهای کریستال مایع کارکردند».
این اولین بار بود که تلویزیونی بزرگ را می شد به دیوار نصب کرد. این جهشِ بلندِ رو به جلویی از تلویزیون های محکم اما سنگین لامپ پرتوی کاتدی بشمار می‌آمد. همچنین اگر به یاد داشته باشید در آن زمانه دنیا دنیای غریبی بود که در آن صفحه‌های نمایش کوچک و صفحه نمایش‌های بزرگ (به ترتیب ال سی دی و پروژکتور) مسطح بودند، اما صفحه نمایش‌های متوسط (14 تا 37 اینچ) منحنی بودند.
کیفیت تصویر در تلویزیون‌های پلاسما
تلویزیون های پلاسما در طول سال های تولید شان خیلی پیشرفت کردند. بزودی بازارمصرف صفحه نمایش ها به تسخیرشان درآمد و آنها یکی از بهترین تجربه های بصری موجود را عرضه می‌کردند. آنطور که سامسونگ، از تولید کنندگان اصلی تلویزیون‌های پلاسما، می گوید تلویزیون های پلاسما دارای پنل هایی بودند که سلول های کوچک گاز (زنون و نئون) را بین دو صفحه شیشه‌ای روشن می‌کردند و تصاویر بسیار روشن و واضحی را حتی روی سطح صفحه نمایش بزرگ ارائه می دادند. این صفحات نمایش حاوی فسفرهایی بودند که تصویر را روی صفحه ایجاد می‌کردند. آنها خودشان روشن می شدند و نیازی به نورِ پس زمینه نداشتند.
در این نوع از فناوری، صفحه نمایش های بزرگ (معمولا از ۴۲ اینچ تا ۶۳ اینچ) «نسبت کنتراست بالا و رنگ های اشباع شده با کیفیت عالی را به نمایش می گذارند و اجازه می دهند که زاویه دید گسترده‌ای به وجود آید و جزئیات با کیفیتی بالاتر به چشم بیننده منتقل می‌شوند». «دراتاق‌هایی با نور کم که معمولا برای تماشای فیلم عالی هستند به خوبی کار می‌کنند. آنها همچنین می‌توانند تصاویر متحرک سریع را بدون ایجاد تاری در تصویر دنبال کنند که این خصوصیت، تلویزیون‌های پلاسما را برای تماشای ورزش هایی که در آنها سرعت و حرکت اصل هستند ایده‌آل می کند. وضوح جزئیات بصری در این تلویزیون‌ها شگفت انگیز است».
با وجود همه این محاسن تلویزیون های پلاسما معایبی هم داشتند. پلاسما بیش از اینکه ال سی دی باشد یک دستگاه پر مصرف برق بود (اگرچه پاناسونیک مصرف انرژی در آن را به توازنی نسبی رساند و دیگر قدرت مصرف پلاسما به میزان نور تصویرویدئوییِ در حال پخش بستگی داشت). تلویزیون پلاسما سنگین تر بود و در هر بخش آن قطعات الکترونیکی زیادی وجود داشت. تصاویر خیلی روشن نبودند و اگر می خواستید از دیدن فیلم با آنها لذت ببرید باید چراغ ها را مثل سینما خاموش می‌کردید که البته این لزوما کاستی به حساب نمی آمد به این شرط که شما از آن دسته از تماشاگرانی بودید که هوادار چنین سبکی ازفیلم دیدن هستند. سوختگی صفحه نمایش نیز در این تلویزیون ها می‌توانست برای علاقه مندان به بازی های کامپیوتری موجبات ناخوشی را فراهم کند.
شکوفایی پلاسما و هم نسلانش
بر اساس داده ها، تا سال 2005 ، سالانه شش میلیون واحد پلاسما به سراسر جهان ارسال می شد. آنطور که تولید کنندگان می‌گویند: تولید در «این کسب و کار در سال 2010 به 18.4 میلیون رسید». اما پس از مدتی فناوری‌های دیگری هم بودند که شروع به فراگیر شدن کردند. صفحه نمایش‌های LCD سبک تر و روشن تر بودند. آنها انرژی بسیار کمتری مصرف می‌کردند و در نور روز عملکرد بهتری داشتند. « در اصل، مشکلِ اساسی سرعت نوآوری بود. پلاسما باید با صنعت LCD مقابله می‌کرد، صنعتی که بازیگرانی به مراتب بیشتر روی توسعه و پیشرفت آن کارمی کردند. فناوری پلاسما مجبور بود یا تن به هزینه های تحقیق و توسعه دهد و یا دچار نوعی از عقب ماندگی تدریجی شود. سامسونگ و ال جی در بازار پنل ِنمایش پلاسما تنها در حوزه ارائه ضمانت نامه‌ها فعال ماندند در حالی که ژاپنی ها دیگر اساسا میلی به حضور جدی در این بازار نداشتند. انصافا هم ژاپنی ها منطقی عمل کردند و این درحالی بود که شرکت Korea Incسرمایه اش را از بازار ال سی دی بیرون کشید، Taiwan Inc ورشکست شد و شانس China Inc برای برگشت موفق به سرمایه گذاری در ال سی دی بسیار اندک است».
فرجام تلویزیون های پلاسما
دوران شکوفایی این تلویزیون ها چندان دیری نپايید. مسائل اساسی همچون این باور که این تلویزیون ها روشنایی پائینی دارند بر روی فروش شان تاثیر‌ی منفی داشت.تولید کنندگان توضیح می دهند: «پلاسما به روشنی ال سی دی نبود. به خصوص برای عرضه در مغازه‌های خرده فروشی تلویزیون که دیگر غرق نور ال سی دی‌‌ها بودند، صفحه نمایشگر‌پلاسما خیلی رنگ و رو رفته به نظر می رسید». با وجود اینکه « پلاسما مانند مابقی نمایشگرهای تابشی از تراکم پیکسلی خوبی برخوردار بود. پاناسونیک تنها شرکتی بود که توانست یک نمایشگر ۴۲ اینچی ۱۰۸۰ پیکسل بسازد که تولید انبوه آن هم البته صرفه اقتصادی نداشت. در مقابل ال سی دی هم ظرفیت تولید خوبی داشت و هم نسبت به تلویزیون‌های پلاسما دارای مزیت حجمی بود. اگر بخواهیم خیلی ساده بگوییم، صفحه نمایشگرهای پلاسما دیگر چیز‌خاصی نبودند».
زیان هنگفت تولید کنندگان در زمینه تولید نمایشگرهای پلاسما باعث شد آنها همگی این زمینه تولید را برای همیشه ترک کنند. پایونیر به تولید Kuro های محبوبش پایان داد. همگان اما زمانی متوجه پایان دوره پلاسما شدند که پاناسونیک اعلام کرد دیگر این نمایشگرها را تولید نخواهد کرد. ال جی و سامسونگ نیز به همین مسیر رفتند. و به همین سادگی نورِ چراغِ پلاسما خاموش شد.
مرکز تعمیر تلویزیون اصفهان بهترین مرکز تعمیر خرابی های تلویزیون با تعویض و جایگزینی قطعات اصل سالهاست که در حال فعالیت می باشد .گروه حرفه ای ما در زمینه تعمیر تلویزیون سامسونگ در اصفهان ، تعمیر تلویزیون سونی در اصفهان ، تعمیر تلویزیون ال جی در اصفهان در خدمت همشهریان عزیز است.
